aangekomen in peru

Zo het eersteen tevens langste deel van de heenreis zit er op. Vanmorgen heb ik toch maar besloten om met de trein te gaan. En wonder boven wonder ook de trein van 8.15 nog gehaald. Op station sloterdijk de eerste bekende ontmoet；Jaqueline van Dongen, onze wethouder. Samen verder gereisd naar Schiphol, waar onze wegen scheidden. Vervolgens het hele gedoe met inchecken van de bagage en jezelf om uiteindelijk in het vliegtuig te zitten. Met inmiddels angst voor wat er komen gaat. Het liefst was ik zo weer uitgestapt. Dat ging niet meer, dus zit ik nu in mijn pension in lima, om morgen verder te vliegen naar Cuzco. Ik heb een eerste glimp op mogen vangen van Peru. Het voldoet wel aan het beeld. Het overdreven machtsvertoon op de luchthaven, de chaos en getoeter in het verkeer, de hartelijkheid van de mensen. Nog steeds overheerst het gevoel dat ik naar huis wil. Dat kan het gevolg zijn van de lange zware reis. Ik ben onderweg al een stukje tegen gekomen. Als je 13 uur gaat zitten, voor je uit kijken en nadenken. Dan gebeurt er wel eens wat met je. Nu ga ik maar ven lekker slapen. Het is inmiddels 4.30 nl tijd. zelfs ik ben dan een beetje moe. Hier is het 21.30, ik ga dan toch einddlijk een keertje vroeg op bed.